Davranım Bozukluğu

"Davranış bozukluğu", gençlerde tekrarlayan ve kalıcı davranışsal ve duygusal problemler grubunu ifade eder. Bu bozukluğu olan çocuklar ve ergenler, kurallara uymakta, başkalarının haklarına saygı göstermekte, empati göstermekte ve sosyal olarak kabul edilebilir bir şekilde davranmada büyük zorluklar yaşarlar. Bu kişiler genellikle diğer çocuklar, yetişkinler ve sosyal kurumlar tarafından "kötü" veya suçlu olarak görülürler. Beyin hasarı, çocuk istismarı veya ihmali, okul başarısızlığı ve travmatik yaşam deneyimleri, dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu dahil olmak üzere birçok faktör bir çocuğun davranış bozukluğu geliştirmesine neden olabilir.

Davranım bozukluğu olan çocuklar veya ergenler aşağıdaki davranışlardan bazılarını sergileyebilir:

• Başkalarına zorbalık eder, tehdit eder veya sindirir.
• Zalim ve başkalarına karşı kaba olmaktan zevk alır.
• Fiziksel kavgalar başlatır
• Başkalarına ciddi fiziksel zarar verebilecek bir silah kullanabilir (örn. sopa, tuğla, kırık şişe, bıçak veya tabanca).
• İnsanlara veya hayvanlara fiziksel olarak acımasızdır.
• Hırsızlık yapabilir.
• Birini cinsel aktiviteye zorlamak
• Olumsuz bir olaydan sonra gerçek bir pişmanlık göstermez.
• Zarar verme niyetiyle kasıtlı olarak yangın çıkarabilir.
• Kasten başkasının malına zarar verir.
• Başka birinin binasına, evine veya arabasına zorla girebilir.
• Çıkar elde etme veya yükümlülüklerden kaçınmak için yalan söyler.
• Ebeveyn itirazlarına rağmen genellikle geceleri dışarıda kalır.
• Evden kaçar veya eve geç gelir.

Bu davranışları sergileyen çocuklar, deneyimli bir ruh sağlığı uzmanı tarafından kapsamlı bir değerlendirmeden geçirilmelidir. Davranım bozukluğu olan birçok çocukta duygudurum bozuklukları, kaygı, TSSB, madde kötüye kullanımı, DEHB, öğrenme sorunları veya tedavi edilebilecek düşünce bozuklukları gibi bir arada var olan durumlar olabilir. Araştırmalar, davranım bozukluğu olan gençlerin, kendileri ve aileleri erken ve kapsamlı tedavi görmezlerse devam eden sorunlar yaşama ihtimalinin yüksek olduğunu göstermektedir. Davranım bozukluğu olan pek çok genç tedavi edilmezse yetişkinliğin taleplerine uyum sağlayamaz ve ilişkilerde ve bir işte tutunmada sorunlar yaşamaya devam eder.

Davranım bozukluğu olan çocukların tedavisi karmaşık ve zorlu olup. Tedavi, davranışların ciddiyetine bağlı olarak çeşitli farklı ortamlarda sağlanabilir. Çocuğun işbirlikçi olmayan tutumu, yetişkinlere karşı korkusu ve güvensizliği, tedavinin zorluğuna ek olarak eklenir. Kapsamlı bir tedavi planı geliştirirken çocuk ve ergen psikiyatristi, bozukluğun nedenlerini anlamak için çocuktan, aileden, öğretmenlerden, toplumdan (hukuk sistemi dahil) ve diğer tıbbi uzmanlık alanlarından gelen bilgileri kullanabilir.

Davranış terapisi ve psikoterapi genellikle çocuğun öfkesini uygun şekilde ifade etmesine ve kontrol etmesine yardımcı olmak için gereklidir. Öğrenme güçlüğü olan gençler için özel eğitim gerekebilir. Ebeveynler, evde ve okulda özel yönetim ve eğitim programları geliştirmek ve yürütmek için genellikle uzman yardımına ihtiyaç duyar.

Tedavi, dikkat, dürtü sorunları veya depresyonda zorluk yaşayan bazı gençlerde ilaç tedavisini de içerebilir. Yeni tutumlar ve davranış kalıpları oluşturmak zaman aldığından, tedavi nadiren kısa sürer. Bununla birlikte, erken tedavi, bir çocuğa kayda değer bir gelişme için daha iyi bir şans ve daha başarılı bir gelecek için umut verir.